yalaq

1.

sif. dan.

1. Bax yaltaq. <Qumru:> Getsin yalaq Səkinəni aldatsın. M. C.. . . Adam yada yalaq, qohuma çolaq olmaz. Ə. Vəl..

2. Qarınqulu, yemək düşkünü, gözüdoymaz; qab dibi yalayan.

3. Yavadanışan, ağzıpərtov. yalaq-yalaq zərf Yaltaq-yaltaq. Yalaqyalaq danışmaq.

2.

is. İtə yal tökmək üçün çuxur yer və ya qab.